اما متاسفانه این دستگاه ها مشکلاتی نیز به همراه دارند؛ این که باید بوسیله عمل جراحی کار گذاشته شوند، برای تمام اشکال ناشنوایی جواب نمی دهند و می توانند تا 100000 دلار هزینه داشته باشند.
اما اکنون می توان از یک روش جایگزین استفاده کرد چرا که دانشمندان به راهی مبتکرانه برای رسیدن به همان نتایج دست یافته اند: دستگاهی که به کاربران امکان می دهد از طریق زبانشان بشنوند. این سیستم قوه شنوایی را باز نمی گرداند، اما اصوات را به نوعی از ارتعاش تبدیل می کند که از طریق زبان قابل حس کردن هستند و در نتیجه کاربران می توانند این ارتعاشات را به شکل کلمات یا اصوات تفسیر کنند. این تکنولوژی نه تنها بسیار ارزان تر است بلکه نیازی به جراحی هم ندارد.
سمعک های ایمپلنت و سمعک های معمولی به دو روش کاملا متفاوت عمل می کنند. سمعک های معمولی صدا را تقویت می کنند تا امکان تشخیص آن بوجود آید اما سمعک های ایمپلنت، جایگزین بخش آسیب دیده گوش شده و صدا را مستقیما به اعصاب پشت آن منتقل می کنند. صداهای محیط ابتدا دریافت شده و سپس توسط یک پردازنده، مورد تحلیل قرار می گیرد. این اطلاعات سپس به پالس های الکتریکی تبدیل می شود که به بخش های مختلف اعصاب شنوایی ارسال می شود. کی تمرین می خواهد، اما در نهایت کاربران یاد می گیرند که چگونه پالس های مختلف را به عنوان اصوات یا کلمات بخصوص تفسیر کنند.
دستگاه CSU نیز به طریق مشابه عمل می کند، اما اتفاقی که می افتد این است که صداهایی که از محیط برداشت می شوند ساختار متفاوتی خواهند داشت. ابتدا یک گوشی بلوتوثی صداها را به یک پردازنده ارسال می کند که آن ها را تبدیل به الگوهایی متناظر با کلمات تبدیل می کند. پس از آن به جای این که اعصاب شنوایی تحریک شوند، این سیگنال ها به قطعه ای در دهان ارسال می شوند. زمانی که کاربر زبانش را به این قطعه فشار می دهد، الکترودهای بسیار کوچک درون آن الگو را به زبان منتقل می کنند.
زمانی که یاد بگیرید مغز و زبانتان را با هم به کار بیاندازید، یاد گرفته اید که با زبانتان بشنوید. این کار هفته ها و یا حتی ماه ها طول می کشد اما نهایتا مغز فرا می گیرد که این قلقلک های کوچک روی زبان را به شکل کلمات تفسیر کند.
دلیل انتخاب زبان توسط محققان، این بوده که زبان هزاران عصب را در خود دارد و مغز نیز در تفسیر سیگنال های پیچیده ارسالی از اعصاب زبان بسیار قدرتمند است.
در حال حاضر این دستگاه بسیار بزرگ است و سازندگان روی نمونه کوچکتر کردن آن کار می کنند. همچنین معتقدند قیمت آن از 2000 دلار بیشتر نخواهد بود که از سمعک های ایمپلنت بسیار ارزان تر است.