انرژی این کوازار از یک سیاه‌چاله فوق عظیم تامین می‌شود که در مرکز آن جای گرفته است.

دانشمندان کشف بزرگ خود را از طریق ابزار طیف‌نگار شلیک‌کننده ایکس متصل به

«تلسکوپ بسیار بزرگ» متعلق به سازمان تحقیقات نجومی اروپا صورت دادند.

این طیف‌نگار، نور حاصل از کوازار را به طول موج‌های جزئی تفکیک می‌کند و در نتیجه به

منجمان امکان مشاهده حرکت ماده نزدیک آن را می‌دهد.

محاسبات تیم علمی نشان می‌دهد که معادل ۴۰۰ خورشید سالانه حاوی گاز و غبار با

سرعتی برابر پنج هزار مایل بر ثانیه از این کوازار فوران می‌کنند.

چنین فوران‌هایی ممکن است پاسخگوی تعدادی از اسرار بزرگ کیهان باشند. پرسش‌هایی

از قبیل این که سیاه‌چاله‌های واقع در مرکز کهکشان‌ها چگونه بر اندازه آن‌ها اثر می‌گذارند

و این که چرا تعداد کهکشان‌های اندکی در عالم وجود دارند.