فلاپی ها حافظه بسیار محدودی داشته و نهایتا به درد انتقال فایل
های متنی می خوردند. مدتی بعد CD (لوح فشرده) وارد بازار شد. در یک CD حدود 700
مگابایت اطلاعات ذخیره می شد. از فایل های متنی گرفته تا عکس و فیلم. سپس DVD متولد
شد. که فرقش با cd در حجم اطلاعاتی بود که در خود ذخیره می کرد. بیشتر از 4
گیگابایت.
به گزارش ورد آی تی، بالاخره با آمدن ابزاری به نام Flash، تقریبا مشکلات انتقال
اطلاعات برای همیشه بر طرف شد. مهمترین برتری فلش ها نسبت به CD یا DVD، امکان
تبادل همیشگی اطلاعات بود، یعنی بدون محدودیت در تعداد دفعات نقل و انتقالات. به
بیان ساده تر: " فلش مموری یک بار برای همیشه "
اگر چه تاکنون
حافظه‌های فلش بسیار پیشرفته‌ای تولید شده است ولی هنوز انتقال اطلاعات بین دو فلش
به صورت مستقیم وجود ندارد. U Transfer حافظه فلشی که در تصویر مشاهده می‌کنید به
کاربر امکان میدهد تا بتواند اطلاعات دیجیتالی درون آن را بدون نیاز به رایانه به
فلش دیگر انتقال دهد. روی سطح آن LCD کوچکی وجود دارد که اطلاعات انتقال داده شده
به فلش دیگر را نشان میدهد. کافی است دو فلش را به یکدیگر متصل کنید تا انتقال
داده‌ها صورت گیرد. اگرچه هنوز این محصول رسما به بازار عرضه نشده است اما تقاضا
برای استفاده از آن زیاد پیش بینی شده است.